... mi finfine aldonos kelkajn liniojn en mia blogo. En septembro mi advancis al bruna zono en la stilo de "Kjokuŝin Karate". Mia eksperimento antaŭeniras, sed ne tiom haste kiom mi ŝatus. Tamen mi havos konferencon en Filadelfio, Pensilvanio, tiu ĉi monatfine kie prezentos la lastajn rezultojn de mia laboro. Intertempe artikolo por scienca revuo estas preparata kaj mi esperas vidi ĝin publikigita ĉi vintre. La Ramadana fasto ankaŭ komencas kaj, kvankam mi ne estas islamano, mi provas praktiki ĝin por la kvina laŭsekva jaro. Fasto estas unu el la aferoj kiuj alproksimiĝas nin de niaj homaj kvalitoj, kontrolante nia besta naturo. Do ni regas niajn dezirojn manĝi, drinki, ktp. Kaj ankaŭ ni devas esti pli bonhumoraj ol kutime.
Ĉiu matene, jam de pli ol du semajnoj, mi praktikas Tajĝiĉuanon por almenaŭ duonhoro. Estas la plej efika luktarta ekzerco, miaopinie, por ambaŭ sano kaj fizika forto. Estas arto kiu puŝas la limojn de nia homeco pli for, por krei ion pli bonan kaj pli belan el nia estaĵo, en armonio kun la tuta Universo.
