L'aero ĉiam ĉirkaŭas nin
Sekretema kaj preskaŭ nevidebla.
Ĝi derivigas nin
Tra pensoj kaj paŝoj, movebla
Sen memorigi ĝian eternan kareson,
Silenta, ĝuebla.
Gravite presitaj tersurface
Niaj paŝoj spuras atomojn de tempo,
Niaj pensoj spuras atomojn de kono,
Novan someron kreskigas printempo,
Nur l'aero postrestas kiel krono.
Niaj koroj spuras petalojn de vivo
En l'aero, eterna, pensiva,
En l'aero fluanta senlace.
La sekundoj daŭras kreski en miaj okuloj
Semigante gigantajn horloĝojn,
Sablohorloĝojn sen ombro kaj pezo.
Iutempe la tutaj sekundoj dolorigas
Kiam l'aero tra mi' koro refluas
Nur aero mi estas, nur l'aero plezuras,
Miaj horoj fariĝas nebuloj.
Saluton al l'aero,
Ĉiuspire ĝi ĉirkaŭprenas nin,
Portante l'destin'
De ĉiu vivero.
No comments:
Post a Comment