Steloj dancantaj

La steloj dancantaj en cirkloj de fajro
Skulptas la spacon en pluaj koloroj,
Dimensie alte ili elŝutas novajn nivelojn
Kaj mi vidas tiam ke kantoj sufiĉas
Por interkompreno, por kono de vivo kaj morto.
Miaj manoj skribdaŭras kantojn paperen
Kaj mi ne povas haltigi mian cerbon kaj koron
Ĉar la steloj dancantaj surĉiele ne haltas,
Ĉar la tempo samfluas kaj skulptas
La spacon en pluaj koloroj.

La spaco ja nun altnivele ampleskas
Novmonden ĝi kreskas absorbante la tempon
Skulptante la stelojn en pluaj koloroj
Dancante sur novlumradioj kaj koroj
Sur mia pensado kaj manoj skribantaj
Kaj mi nun ne povas haltigi la spiron de vivo
Ĉar spaco dancanta surcerbe ne haltas,
Ĉar steloj jam fluas kaj skulptas
La spacon en pluaj koloroj.

Nenio malklaras ĉar ĉio unuas
Kaj lastas jam ĉie kaj skulptas ja ĉion
La menso kun steloj kaj spaco jam fluas
Kaj tempe mi spacas kaj space mi lulas
Kaj ĉio sufiĉas kaj ĉion mi ĝuas,
Neniam mi ja plu bezonos nenion.

Mi vere dezirus scii kion kredas aliaj esperantistoj pri tiu ĉi poemo.... Estas mia dua provo en Esperanto....