Ekstremismo kaj diktaturoj

Ni vere vivas en ekstremisma mondo. Sufiĉas nur trarigardi la mondajn novaĵojn por vidi plene da atencojn, bombojn, krimojn kaj militojn pro la plej stultaj kialoj. Sed la plej interesa fenomeno estas alia: des pli liberala fariĝas parto de l'mondo, des pli ekstremista la alia parto ekestas... Estas kiel fermita sistemo, se oni plialtiĝas la energion iuparte, aliparte ĝi devas malkreski. En okcidento oni inistas pri la ideo de "toleremo" kaj "liberalismo", ankaŭ pri "demokratio". La toleremo iufoje devas esti akceptado de ideoj tute abnormalaj, ĉar ili estas partoj de "minoritatoj". La liberalismo povas iufoie esti la devigo akcepti iujn ideojn, ĉar aliel estus "politike nekorekte". Sed la plej granda ŝerco estas la vorto "demokratio". En la antikva greka lingvo: demos = potenco, kratos = popolo. Do, estas, oni diras, la potenco de l'popolo. La realeco estas tute malsama. Per amaskomunikiloj oni ĉiam "cerblavas" la plejparto de l'popolo por elekti ĝenerale ekonomiaj potenculoj. Kaj la popolo vere havas la senton ke ĝi elektis la registaron... Estas, sekve, tri tipoi de dikatorecoj:
1. Religiaj diktaturoj - tie malgranda kliko kiu pretekstas fari la "volon de Dio" regas la landon. Religie, la plejparto vivas laŭ la dezirataj moralaj standardoj. Kiu opozicias estas forte punita eĉ mortigita. Nur unu vivmaniero akcepteblas.
2. Komunismaj ŝtatoj - la potenco estas, dirite, en la manoj de l'popoloj. Sed fariĝas "religio" kie la "partio" estas Dio (aŭ eĉ pli malbone, la prezidento estas "Dio"). Tiu ĉi estas la Prokusta Lito por preskaŭ ĉiuj. Individueco ne ests kuraĝigita. La komunisma diktatoreco povas ĝenerale esti pli malbona ol la religia.
3. "Demokratioj" - tie, kie individue, ĝenerale oni povas ĝui sufiĉe da liberecon. Sed se aperas grupo de personoj kiu kontraŭstaras la amaskomunikila cerblavado, la registaro agos, unue far diskreditante ilin, poste per violentaj rimedoj se la "pacaj" ne funkcias. La liberalismo kaj la homa avideco estas ĝenerale stimulitaj de la amaskomunikiloj, ĉar popolo stulta kiu pagas por aferoj nenecesaj estas bona por la ekonomio kaj la poŝoj de la riĉuloj kiuj estras la landon. La mono ja regas ĉion, ekestas militojn ĉie kie profiteblas kaj celas influi la tutan mondon per la samaj ideoi, ĉar ekonomie profiteblos. Estas la diktatura de l'mono. Kaj ankaŭ ests la VERA fonto de ekstermismo kaj terorismo en nia mondo. Terorismo kaj ekstremismo malaperos nur kiam tiu ĉi tipo de diktaturo malaperos. Ĉar ekzistas homoj kiuj pensas kaj sentas diferente. Kaj, kun ĝia "toleremo" la okcidento tute maltoleremas ilin, kvankam ili tute ne dezitis ĝeni iun ajn. Kaj kiam ilia vivmaniero estas perforte devigita ŝanĝiĝi kaj iliaj valoroj detruitaj, ili batalos. Iufoje per tute ekstremaj kaj malortodoksaj metodoj. Ĉar, kiel la fama aktoro Peter Ustinov diris: "Terorismo estas la milito de l'malriĉuloj, kaj la milito estas la terorismo de l'riĉuloj". La "milito kontraŭ terorismo" estas la plej granda ŝerco de la 21-a jarcento. Ĝi fiaskos (kaj estas farita por fiaski), sed plenigos la poŝojn de iuj personoj kaj subpremos pli bone la popolon. Ĉar en la nomo de "sekureco", la fundamentaj individuaj liberecoj, unu post alia, estas forigitaj.
Mi ne donis ekzemplojn, sed kredas ke facilos ektrovi ilin por ĉiuj miaj legantoj. Vidindas, ankaŭ, kiel ekzemplo de "mona diktaturo" la filmeto "Esperanto" de Zacho kiu elŝuteblas de sur http://www.verda.co.kr/anonco/20040827-cgland_zacho_52_media11.avi